Prince Charles and Duchess Camilla have only been married for 17 years but the future king has enjoyed half a century of support, affection and astonishing loyalty from the love of his life.
Książę Karol i księżna Camilla są małżeństwem od 17 lat.
Jednak w takim czy innym stopniu byli przy sobie od 50.
W końcu uczynienie tego oficjalnym 9 kwietnia 2005 roku, rozpoczęło nowy rozdział ich epickiej historii miłosnej, ale było także kulminacją podróży, która z łatwością mogła pójść w inną stronę, biorąc pod uwagę zarówno małżeństwo, jak i dzieci z innymi ludźmi – a jedna pochodzi z rodzina, która historycznie trzyma wodze dość mocno, jeśli chodzi o to, kto jest uważany za odpowiedniego partnera dla jednego z nich.
Byli partnerami od lat, zanim powiedzieli swoje I-do w Windsor Guildhall. Ale nawet do tego czasu, kiedy każdy miał już ponad 50 lat i niechętny do konfrontacji Charles, zadowalał się kontynuowaniem tego, kim byli, nie było pewności, że kiedykolwiek zostaną mężem i żoną.
Ale najwyraźniej każdy, kto spędził czas z parą, myśli, że wykonał właściwy ruch, wiążąc węzeł. Tak sądziła nawet jego matka, element układanki, który najdłużej się układał.
Na przyjęciu weselnym królowa Elżbieta II, wznosząc toast za nowożeńców, po tym, jak wpadła do innego pokoju, aby obejrzeć w telewizji wyścig konny, powiedziała: „Mam do przekazania dwie ważne wiadomości. Po pierwsze, Hedgehunter wygrał Grand National”. (Pościg z przeszkodami, który miał miejsce tego ranka, został opóźniony o 25 minut, aby BBC mogło transmitować nabożeństwo modlitewne po ceremonii w kaplicy św. Jerzego).
Kontynuując metaforę wyścigów, matka pana młodego dodała: „Pokonali Becher’s Brook and The Chair i wszelkiego rodzaju inne straszne przeszkody. Przeszli przez to, a ja jestem bardzo dumna i życzę im wszystkiego dobrego. Mój syn jest w domu i wysuszyć z kobietą, którą kocha.”
A kobieta, którą naprawdę kochał, była jedyną kobietą, która zmieniła Charlesa w najlepszą wersję jego samego – ponieważ kochała go takim, jakim był.
„Zrobiła w nim następna korona” – powiedział w 2018 roku królewskiej linii królewskiej „Vanity Fair” o ciągłym wpływie księżnej korony na Walii. „Jest teraz coraz bardziej zrelaksowany. Zawsze się śmieją i mają, mają między sobą wielkie uczucie i humor”.
Aby odpowiedzieć, „kiedy dołączyły do rodziny królewskiej, właściwie inna niż ta teraz” – poprawiła się sytuacja, rok korespondentka Codzienna poczta Rebecca English Victoria Murphy dla Town Country. „Zdecydowali, że sposobem na to nie jest „sprzedanie jej”. Doszli na miejscu, na takim miejscu, że można naprawiać się na sprzedaż, na przykład, na niej, na miejscu, na miejscu, aby zobaczyć na własne oczy, jaka naprawdę jest”.
W przeciwieństwie do księżnej Diany, pierwszej żony Karola i małżonki, którą wiele osób wciąż nosi pochodnię przez prawie 25 lat po jej śmierci, Camilla nigdy nie czuła presji, by być kimś innym niż sobą – ponieważ, technicznie rzecz biorąc, odeszła, by żyć własnym życiem. życia do czasu, gdy Karol oświadczył się Dianie. I zanim została rzucona w oczy opinii publicznej, najpierw jako druga kobieta, tak zwana trzecia osoba w małżeństwie Charlesa i Di; potem jako jego rzeczywisty partner; a potem wreszcie jego żona — mogła być tylko sobą.
Teraz przeszli przez wszystko razem, w tym skandal (własny i wszystkich innych), odpowiednie rozwody, zamieszanie rodzinne, śledzenie 10 wnuków i wielokrotne ataki z COVID-19 podczas globalnej pandemii.
Przed swoimi 75. urodzinami, 17 lipca, Camilla gościnnie zmontowała wydanie Country Life – jej miłość do tego, że jest legendarna – a specjalny program ITV z rzadkim dostępem do przyszłej małżonki królowej pokazał jej spotkanie na temat połączenia tego problemu. „Niełatwo pisać o mężu” – zwierzyła się ze śmiechem. „Przejrzałem kilka ołówków”.
Charles miał 22 lata, kiedy latem 1972 roku po raz pierwszy spotkał 24-letnią Camillę Shand, którą przedstawiła wspólna przyjaciółka Lucia Santa Cruz. Lucia znała Charlesa z Trinity College, gdzie, kilka lat starsza, pracowała jako asystentka naukowa, kiedy po raz pierwszy się zapisał. Camilla była jej sąsiadką na dole w Londynie.
Współlokatorką Camilli w tym czasie była Virginia Carington, której ojciec, lord Peter Carington, został właśnie brytyjskim sekretarzem obrony. Camilla była zajęta bogatym życiem towarzyskim od czasu swojego oficjalnego „debiutu” w wieku 17 lat, a ona i Lucia szybko się zaprzyjaźniły.
Camilla spotykała się również z kapitanem armii brytyjskiej Andrew Parkerem Bowlesem przez prawie pięć lat. Poznali się na koktajlu matka Camilli, Rosalind Shand, rzuciła na „coming out” córki w 1965 roku i chociaż Camilla miała wtedy chłopaka, ciągnęło ją do szykownego oficera. Kiedy ponownie spotkali się na potańcówce w Szkocji w 1966 roku, Camilla upadła na kolana.
Tymczasem Andrew miał już wiele podbojów z rodziną królewską. Jego rodzice byli długoletnimi przyjaciółmi babci Karola Elżbiety, królowej matki, aw wieku 13 lat Andrew był paziem na koronacji królowej Elżbiety II. Od 1960 roku był także oficerem Kawalerii Domowej, oficjalnej straży przybocznej królowej.
Chociaż więcej mówi się o tym, jak trwałe uczucie Camilli pomogło księciu Karolowi stać się jego własnym i ostatecznie pomogło naprawić ich reputację w oczach opinii publicznej, miłość Karola do Camilli również pomogła jej wyleczyć się z życiowych upokorzeń. A niepodzielna uwaga przyszłego króla była tym, na co zasłużyła po tym, jak zapisała się do związku, który od lat miał nad nim duży znak zapytania.
Chociaż Camilla była pod każdym względem dziewczyną nr 1 Andrzeja, tą, która spędzała z nim, całą rodziną i przyjaciółmi, przytulne weekendy na wsi, Andrew kochał panie i nie oddawał ich. Pewnej nocy, według biografii Penny Junor z 2017 r. Księżna, Camilla zobaczyła swój samochód zaparkowany przed domem jednej z jej najlepszych przyjaciółek, wypuściła powietrze z opon i nabazgrała wiadomość szminką na przedniej szybie.
Właściwie to dlatego Lucia postanowiła umówić ją z Charlesem – myślała, że jej zabawna, hojna, pełna życia przyjaciółka Camilla musi poznać naprawdę miłego faceta.
Tak więc Lucia zorganizowała, aby oboje przyszli do jej mieszkania pewnej nocy, a Charles, który właśnie wrócił z podróży do Japonii, przyniósł prezenty dla obu pań.
Chociaż doniesiono, że pierwsze słowa Camilli skierowane do Charlesa brzmiały: „Och, wiesz, że twój pradziadek i moja prababcia byli kochankami. Co powiesz na to?”, według Junora to Lucia przedstawiła parę mówiąc: bardzo ostrożny, masz genetycznych przodków – ostrożny, ostrożny!” (Prababka Camilli, Alice Keppel, podobno była kochanką króla Edwarda VII – nie mylić z stryjecznym dziadkiem Karola Edwardem VIII, który zrzekł się tronu, by poślubić dwukrotnie rozwiedzionego Amerykanina Wallisa Simpsona, restrukturyzując linię sukcesji .)
Tak czy inaczej, Charles mógł być trochę zszokowany tym bezczelnym komentarzem, ale od razu został oczarowany ciepłem i dowcipem Camilli. W końcu jego rodzice byli znani z suchego, rubasznego poczucia humoru, a Charles — jak cały świat przekona się po drodze — z pewnością lubi swoje przekomarzanie się.
Ich przyjaźń rozkwitła natychmiast, ale Charles właśnie ukończył Royal Air Force College i był we wrześniu w drodze do Royal Naval College w Dartmouth. Po ukończeniu RNC przez dziewięć miesięcy stacjonował na pokładzie niszczyciela HMS Norfolk.
W tym czasie najbliższym mentorem Karola był jego stryjeczny dziadek Louis, hrabia Mountbatten lub Dickie, jak go powszechnie nazywano. A Dickie polecił Karolowi, żeby siał królewskie owies, póki może.
Ale kiedy nadszedł czas, by mężczyzna na pozycji Karola miał się ożenić, Mountbatten dodał: „Na żonę powinien wybrać odpowiednią, atrakcyjną i słodką dziewczynę, zanim pozna kogokolwiek innego, w kim mogłaby się zakochać… Myślę, że to jest niepokojące dla kobiet, które mają doświadczenia, jeśli muszą pozostać na piedestale po ślubie”.
Stąd wszystko, co powstało wiele lat później z domniemanego dziewictwa dziewiętnastoletniej Lady Diany Spencer.
Tak więc Charles otrzymywał wszystkie te mądre rady, ale także widywał się z Camillą tak często, jak to możliwe, kiedy nie był zajęty swoimi obowiązkami w marynarce, czasami zabierając ją do posiadłości Mountbatten, Broadlands, na czas sam.
Camilla i Andrew wciąż stanowili przedmiot, a jesienią 1972 roku on i Charles przez jakiś czas grali w tej samej drużynie polo w Smith’s Lawn, Guards Polo Club w Windsor Great Park – mile widziana okazja dla Charlesa i Camilli, aby zobaczyć nawet więcej siebie.
Kiedy Charles miał wyruszyć w ośmiomiesięczną podróż po Karaibach na pokładzie HMS Minerva, zaprosił Camillę i Mountbatten do zwiedzenia statku. Mountbatten uważał, że Camilla jest po prostu wspaniała, ale nadal nie ma realnej perspektywy dla jego stryjecznego bratanka, przyszłego króla.
Ale chociaż Charles był świrem na punkcie Camilli, wciąż była zdeterminowana, aby to zadziałało z Andrzejem – który pod koniec 1972 roku zajął się siostrą Karola, księżniczką Anną, te królewskie/szlacheckie/wojskowe kręgi towarzyskie miały tylko tak duży obwód. .
Anne wiedziała w głębi duszy, że nie może poślubić Andrzeja, który był katolikiem (ta bariera nie została oficjalnie zniesiona do 2011 roku), ale byli na tyle poważni, że królowa zaprosiła go do przyłączenia się do rodziny podczas tygodnia Royal Ascot – wszystko to pozwoliło Camilli cieszyć się sobą, co zamierzała zrobić, choć nie w takim stopniu, w jakim rozważała uwolnienie się.
Ze swojej strony Charles nie pomagał, nigdy wyraźnie nie mówiąc Camilli, jak się czuje.
Kiedy Charles był w pobliżu After Anne sparował się na dobre (w tamtym czasie) z Markiem Phillipsem, którego znała od kilku lat z toru jeździeckiego, Andrew oświadczył się Camilli – czego, pomimo jej głębokiego uczucia do Charlesa, chciała przez prawie siedem lat. (Anne i Mark ogłosili swoje zaręczyny dopiero w kwietniu 1973, jednak miesiąc po tym, jak Andrew oświadczył się Camilli, więc kto powiedział, że jedna decyzja nie wpłynęła na inną?)
Camilla napisała do Charlesa, który stacjonował w Indiach Zachodnich, aby przekazać wiadomość.
„Widzę, że będę musiał dość szybko znaleźć sobie żonę, w przeciwnym razie zostanę w tyle i będę czuł się bardzo nieszczęśliwy” – Charles, zaczynając czuć się opuszczonym przez najważniejsze kobiety w swoim życiu, napisał do przyjaciela w następstwie zaręczynami jego siostry i Camilli, według biografii Sally Bedell Smith z 2017 roku Prince Charles: The Passions and Paradoxes of an Improbable Life.
„Przypuszczam, że uczucie pustki w końcu minie” – zastanawiał się. Aby udać się na ośmiomiesięczną wycieczkę po Karaibach na pokładzie HMS Minerva, zaprosił Camillę i Mountbatten do zwiedzenia statku. Mountbatten uważał, że Camilla jest po prostu wspaniała, ale nadal nie ma realnej perspektywy dla jego stryjecznego bratanka, przyszłego króla.
Ale chociaż Charles był świrem na punkcie Camilli, wciąż była zdeterminowana, aby to zadziałało z Andrzejem – który pod koniec 1972 roku zajął się siostrą Karola, księżniczką Anną, te królewskie/szlacheckie/wojskowe kręgi towarzyskie miały tylko tak duży obwód. .
Anne wiedziała w głębi duszy, że nie może poślubić Andrzeja, który był katolikiem (ta bariera nie została oficjalnie zniesiona do 2011 roku), ale byli na tyle poważni, że królowa zaprosiła go do przyłączenia się do rodziny podczas tygodnia Royal Ascot – wszystko to pozwoliło Camilli cieszyć się sobą, co zamierzała zrobić, choć nie w takim stopniu, w jakim rozważała uwolnienie się.
Ze swojej strony Charles nie pomagał, nigdy wyraźnie nie mówiąc Camilli, jak się czuje.
Według Junor’s The Duchess, Charles błagał Camillę tydzień przed jej ślubem, aby odwołała to, ale nie było wątpliwości, że ona przez to przejdzie.
Camilla była bardzo blisko z obojgiem rodziców, zwłaszcza z ojcem, którego uwielbiała, majorem armii Brucem Middletonem Shandem. Bruce został wspólnikiem w firmie dostarczającej wina po II wojnie światowej, a później został mianowany oficerem Straży Przybocznej Królowej. Rosalind i Bruce byli pod każdym względem bardzo szczęśliwym związkiem, a Camilla zwracała się do swojego ojca o pocieszenie, gdy jej własne małżeństwo chyliło się ku upadkowi (i gdy była bezlitośnie wciągana do prasy jako „inna kobieta”).
Dorastając w The Laines, siedmiopokojowym domu w East Sussex, gdzie Shands osiedlili się, gdy urodziła się ich najstarsza córka, Camilla miała bałagan w sypialni i dzieliła łazienkę ze swoją młodszą siostrą Annabel (projektantką wnętrz, która pozostaje jedną z najbliższych Camilli powiernicy). Rosalind była troskliwą, pełnoetatową mamą, a jej córki i ich młodszy brat Mark nie mieli niań.
Camilla odziedziczyła po ojcu miłość do koni i książek, a od obojga rodziców zamiłowanie do imprez i spotkań towarzyskich, a ich dom często był pełen przyjaciół i rodziny. Shands pozostał tam przez 45 lat, aż Bruce wyprowadził się po śmierci Rosalind w 1994 roku.
Mimo całej pasji, jaką wkładała w swoje zajęcia, zwłaszcza w jazdę konną, Camilla zdecydowanie nie była zainteresowana pójściem do pracy, a przynajmniej karierą zawodową.
Chciała życia matki: męża (najlepiej wojskowego), dzieci, wiejskiego domu. Jesienią 1964 roku poszła do szkoły w Mon Fertile w Szwajcarii, gdzie jeździła na nartach, pracowała nad francuskim i nauczyła się być właściwą gospodynią, a następnie poszła do Institut Britannique w Paryżu na dodatkową naukę języka polskiego.
Camilla powiedziała Penny Junor wiele lat później, że wyjechała z Paryża z trwałym lękiem przed windami po tym, jak jednego dnia utknęła w jednym z trzema innymi osobami. Następnie zawsze woli chodzić po schodach.
4 lipca 1973 roku została Camilla Parker Bowles. Ona i Andrew odbyli ceremonię rzymskokatolicką w Guards Chapel w Wellington Barracks w Londynie. Królowa, księżniczka Małgorzata, królowa matka i księżniczka Anna przyszły i usiadły z przodu.
Charles został zaproszony, ale nadal był na Karaibach i podobno zobowiązanie do stawienia się na Bahamach w imieniu królowej trzymało go z daleka, w przeciwieństwie do zranionych uczuć.
Nowożeńcy spędzili miesiąc miodowy na południu Francji, a potem zaczęli polować na dom na angielskiej wsi, aby nazwać ich własnym — chociaż Andrew spędził większość tygodnia pracując w Londynie. Bruce Shand zatrudnił go w branży wina, co sprawiło, że Rosalind zastanowiła się, ponieważ uważała, że jej zięć jest trochę nadęty.
Wynajęli dom w pobliżu rodziców Andrzeja, z którym Camilla czuła się blisko. Ona i jej szwagier Nic Paravicini (który poślubił siostrę Andrew, Mary Ann) związali się miłością do teścia, Dereka Parkera Bowlesa, i wymienili zastrzeżenia do swojej teściowej, Dame Ann.
W końcu Camilla i Andrew znaleźli dom do kupienia w Wiltshire, 200-akrowy Bolehyde Manor, niedługo przed tym, jak powitali syna Toma 18 grudnia 1974 roku. Córka Laura Rose urodziła się 1 stycznia 1978 roku.
W międzyczasie Camilla już dawno straciła nadzieję, że jej mąż zmieni swoje postępowanie.
- Naprawdę jestem ranny, Andrew. Jestem jedynym z przyjaciół Camilli, do którego nie przepuściłeś… co się ze mną dzieje? jeden z tak zwanych przyjaciół Camilli rzekomo powiedział Andrew na przyjęciu, za księżną.
Jednak chociaż wydawało się, że wszyscy w ich kręgu wiedzą, co robi Andrew (w Londynie on i szwagier Nic dzielili kawalerkę i mieli system polegający na pozostawieniu butelek mleka za drzwiami), on i Camilla pozostali olśniewającą parą przy obiedzie i kiedy inaczej razem. Pani Parker Bowles po prostu zaakceptowała fakt, że miłosne romanse jej męża były częścią umowy.
Poza czytaniem i jazdą konną, Camilla zajęła się ogrodnictwem, aby pozostać przy zdrowych zmysłach, i według Junora, ona i jej przyjaciele śmiali się z list rzeczy do zrobienia, które Andrew dla niej zostawił, gdy wyjeżdżał na tydzień do Londynu.
Camilla była również zdeterminowana, aby zapewnić Tomowi i Laurze stabilne życie domowe, tak jak dali jej rodzice, więc jasno dała do zrozumienia, że nie chce się przeprowadzać – do czego często zmuszane są rodziny wojskowe.
To, czego Camilla nie zrobiła, to znaleźć pocieszenie u innych mężczyzn.
Jednak przez cały ten czas miała przyjaciela w Charlesie, podobnie jak Andrew. Mężczyźni nadal grali razem w polo, a Charles często spędzał weekend w ich domu. Poprosili nawet księcia Walii, aby został ojcem chrzestnym Toma. Z kolei Parker Bowlesowie często kręcili się z rodziną królewską, Camilla świetnie dogadywała się z królową z powodu ich zamiłowania do jazdy konnej i na świeżym powietrzu.
Tymczasem Charles spotykał się z mnóstwem kobiet, w tym z Dale’em Tryonem, Australijczykiem, który go uwielbiał, az kolei nienawidził Camilli. W 1977 zaczął spotykać się z Lady Sarah Spencer; Kilka miesięcy później po raz pierwszy spotkał szesnastoletnią wówczas siostrę Sarah, Dianę, w Althorp, rodzinnym domu Spencerów w Northamptonshire.
Książę nie spieszył się z małżeństwem, ale wiedział, że tego się od niego oczekuje. W styczniu 1981 roku, po kilku miesiącach zalotów z Dianą, ojciec Karola, książę Filip, książę Edynburga, doradził mu, by albo się z nią oświadczył, albo z nią zerwał – i ku swemu zdziwieniu Charles zaproponował.
Chociaż Charles nie spędził nocy z Camillą w królewskim pociągu w noc przed poślubieniem Diany w lipcu 1981 roku, jak wierzyła Diana, na początku 1979 roku Charles – opłakujący swojego zmarłego wujka Dickie Mountbattena, zamordowanego przez bombę IRA – miał odnowił swój romans z Camillą, spotykając się także z innymi kobietami, w tym Dale Tryon i Anną Wallace.
„Kiedyś słyszałam, jak rozmawiał przez telefon w wannie na swoim ręcznym zestawie, mówiąc: „Cokolwiek się stanie, zawsze będę cię kochać” – wspominała później Diana w taśmach, które nagrała dla biografa Andrew Mortona. „Powiedziałem mu później, że podsłuchiwałem w drzwiach i pokłóciliśmy się”.
Mówi się, że Andrew nie czuł się ani trochę zagrożony, sądząc, że jego żona tak naprawdę nie była zakochana w Karolu – i nie było tak, że Karol, jako przyszły król, miał poślubić rozwódkę.
W międzyczasie, po ogłoszeniu zaręczyn księcia Walii, Camilla zaprosiła Dianę na lunch, podczas gdy Charles wyjeżdżał na wycieczkę do Australii i Nowej Zelandii, pisząc do niej, że „chciałaby zobaczyć pierścionek”.
Według Mortona Diana: Her True Story in Her Own Words, księżniczka opisała później lunch jako „bardzo trudny”, ponieważ uwierzyła, że Charles i Camilla połączyli siły, aby spróbować ją uspokoić. Ponownie, Charles nie pomógł, ponieważ nigdy nie był szczery, że Camilla jest starą ukochaną. Po prostu nazwał ją przyjaciółką.
Nieuchronnie Diana również zaczęła widywać się z Camillą przez cały czas, w tym w weekendy przebywające w Bolehyde, w miesiącach poprzedzających jej małżeństwo.
„…Nie mogłam zrozumieć, dlaczego ciągle mi powtarzała:„ Nie zmuszaj go do robienia tego, nie rób tamtego ”- powiedziała Diana w taśmach Mortona. „Wiedziała tak dużo o tym, co [Charles] robi prywatnie… jeśli mielibyśmy zostać w Broadlands, nie mogłem tego zrozumieć. mów do mnie.”
Z kolei Diana stała się okropnie zazdrosna o Camillę, chociaż w dniu ślubu była zazdrosna lub urażeni prawie wszystkimi w życiu Karola. Diana odmówiła nawet pozwolenia Tomowi Parkerowi Bowlesowi, chrześniakowi Charlesa, być członkiem ich przyjęcia weselnego.
Również przed ich zaślubinami Charles — wielki dawca prezentów — kazał swojemu doradcy kupować biżuterię kilku swoim byłym dziewczynom, w tym Camilli, na znak dawnych uczuć. Diana zbliżyła się do doradcy, byłego oficera marynarki królewskiej, Michaela Colborne’a, i znalazła na jego biurku bransoletkę przeznaczoną dla Camilli. Była chora z tego powodu.
Kiedy skonfrontowała się z Charlesem, zmęczonym kłótniami o pozornie wszystko, zapewnił ją, że planuje zostać oddanym mężem.
I tak Camilla, Andrew (służący w Kawalerii Domowej, chroniący szczęśliwą parę) i Tom byli na ślubie Karola i Diany 29 lipca 1981 roku.
Mówi się, że przez pierwsze pięć lat Charles pozostał wierny, dzwoniąc do Camilli, by powiedzieć mu, że zostanie ojcem i wysyłając kartki świąteczne, ale poza tym trzymał się z daleka.
Camilla też przechodziła okres przejściowy, kiedy Tom był w szkole z internatem od 7 roku życia, jak to zwykle było w zwyczaju (chociaż Rosalind Shand wynajęła mieszkanie w Londynie, więc Camilla mogła być studentką w Queen’s Gate jako nastolatka ). Mama Toma pojawiała się na każdej szkolnej uroczystości i po powrocie do domu zawoziła Laurę na wszystkie jej randki, imprezy i lekcje.
Camilla i Andrew postanowili sprzedać Bolehyde’a, planując zmniejszenie rozmiarów, a ona sama wzięła na siebie pokazanie domu potencjalnym nabywcom; nieruchomość sprzedana za 600 000 funtów w 1985 roku. Para przeniosła się następnie do Middlewick House w Corsham. Andrew nadal zostawiał swojej żonie listy rzeczy do zrobienia, gdy był w Londynie.